“บ้านพิพิธภัณฑ์” เปิดอย่างเป็นทางการเมื่อวันเสาร์ที่ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2544 หนึ่งในคลังโบราณที่สร้างขึ้นเพื่อเป็นแรงผลักดันให้เกิดพิพิธภัณฑ์แขนง ต่างๆ องค์ประกอบของบ้านหลังนี้ล้วนมาจากการบริจาค นับตั้งแต่พื้นที่ลงเสาเข็ม แนวคิดในการเนรมิตอิฐ หิน ดิน ทราย ให้กลายเป็นห้องแถวย่านตลาดเก่า รวมไปถึงข้าวของแทบทุกชิ้น ทั้งสิ้นมาจากการสละซึ่งมันสมองและหลายๆ สองมือของสมาคมกิจวัฒนธรรมและอาสาสมัคร ..เรียกว่าฟรีตั้งแต่ software ยันhardware ข้าน้อยขอคาราวะ
“House of Museums” บ้านพิพิธภัณฑ์ มีด้วยกัน 3 ชั้น ให้ออกกำลังขา กำลังสายตากันแบบพอเหมาะ ลัดเลาะเจอร้านของเล่น ของชำ ห้องทำงานนายอำเภอ หรืออยากนัดเจอเธอที่โรงหนัง ร้านทอง ร้านทำฟัน สารพัดสารพันการค้ามาหมด!! ก้าวเข้าไปแล้วเหมือนอยู่ในโหมด “แฟนฉัน”
บ้านพิพิธภัณฑ์หลังที่ 1
ชั้น 1 จัดเป็นร้านของเล่น ร้านขายของจิปาถะ ร้านขายยา และร้านขายของที่ระลึก
ชั้น 2 จัดเป็นโรงหนัง โรงพิมพ์ในตรอกข้างโรงหนัง ร้านตัดผม-ตัดเสื้อ ร้านให้เช่าหนังสือนิยาย
ร้านถ่ายรูป ห้องครัว บ้านสุวัตถี และห้องจัดแสดงของทั่วไป
ชั้น 3 จัดเป็นห้องเรียน ห้องนายอำเภอ ร้านขายแผ่นเสียง วิทยุโทรทัศน์ ร้านทองและร้านสรรพสินค้า
บ้านพิพิธภัณฑ์หลังที่ 2
มีชั้นเดียว สมมุติเป็นตลาดริมน้ำ มีนอกชาน สร้างม้านั่งไว้ให้นั่งเล่นกันหน้าร้านกาแฟ
ร้านขายของชาวบ้าน นอกจากนั้นมีร้านทำฟัน ร้านขายเครื่องเขียนแบบเรียน
ร้านทอง และแผงหนังสือข้างร้านทอง
ที่มา : http://travel.mthai.com/blog/6300.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น